വെള്ള

അലറിക്കരഞ്ഞ മഴയില്‍ 
കളഞ്ഞുപോയെന്‍ 
സീമന്തരേഖയിലെ ചുവപ്പ് 

ചുവപ്പിനെ തപ്പി  
നിറങ്ങളെല്ലാം 
പടിയിറങ്ങിപ്പോയി 


കൂടെയിറങ്ങി 
കണ്മഷിയും ചാന്തുപൊട്ടും 
കുപ്പിവള ക്കിലുക്കങ്ങളും 


എന്‍റെ ചുവപ്പിനെ 
ഒരു വെളുപ്പില്‍ പൊതിഞ്ഞു 
കത്തിച്ചതറിയാതെപോയെല്ലാരും  


വെള്ള നിറം മാത്രം കൂട്ടായി നിന്നു 
എന്‍റെയൊപ്പം 
എന്‍റെ നിര്‍വികാരതക്കു കൂട്ടായ് 

വിട

നീ പോയി 
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവുകളും 
ഉറങ്ങാത്ത രാവുകളും 
ബാക്കിയാക്കി 
നീ പോയി 
നിറമുള്ള സ്വപ്നങ്ങളും 
ചോരപുരണ്ട ഓര്‍മകളും 
മാത്രമാക്കി 
നീ പോയി 
പെണ്ണെന്ന പേരും 
ഇരയെന്ന വിളിപ്പേരും 
വലിച്ചെറിഞ്ഞ്
നീ പോയി 
ഉമ്മവച്ച അമ്മയെയും
ഓമനിച്ച അച്ഛനെയും 
തനിച്ചാക്കി 
നീ പോയി 
അച്ഛനും ആങ്ങളയും  
അന്യം നിന്ന  നാട്ടില്‍ നിന്നും 
നീ പോയി 
ആണും പെണ്ണ് ഇല്ലാത്ത 
വേട്ടക്കാരനും ഇരയും ഇല്ലാത്ത 
കാമവും വെറിയും ഇല്ലാത്ത 
മാലാഖമാര്‍ മാത്രമുള്ള 
ലോകത്തേക്ക് 
ഒരു ജന്മം തീര്‍ക്കാനുള്ള വേദന 
ഒരു രാത്രിയില്‍ തീര്‍ത്തു 
നീ വേഗം പറന്നു പോയ്
വിട സോടരീ വിട 
സന്തോഷത്തോടെ വിട 
എനിക്ക് മുന്നേ പറന്ന
നിനക്ക് വിട 
നീ നടന്ന വഴികളില്‍ 
നിന്നെ ചതിച്ച വഴികളില്‍ 
പെടാതെ കണ്ണ് തുറന്നു 
കാത് കൂര്‍പ്പിച്ചു 
നടക്കട്ടെ ഞാന്‍
ഒപ്പം നീയില്ലാതെ 
ഒറ്റയ്ക്ക് 

എന്‍റെ കവിത

എന്‍റെ മനസ്സുരുക്കി 

തുലിക നിറച്ചൊരു 

കവിത എഴുതി

എഴുതിയ താളുകള്‍

കുതിര്‍ന്നു പോയി  

കണ്ണീര്‍പ്പുഴയാല്‍.... 

എന്നിട്ടും താളുകള്‍  

ഉണക്കി ഞാന്‍ 

ചിരി വെയിലാല്‍ ...

ഒരു പാട് മാത്രം 

ബാക്കിയായ്

ഒരു വരിയിലെ 

കണ്ണീര്‍ച്ചാലിന്‍റെ പാട്  

എന്‍റെ ഇന്നലെയുടെ 

സ്മാരകം പോലെ 

ചൂടുള്ള വാര്‍ത്ത

 നീയെനിക്കൊരുപാട് തന്നു 
എന്‍റെ മാനവും ജീവനും 
പെണ്ണെന്ന പേരും ഞാന്‍ 
വിലയായ്‌ തന്നു 
പകരം നീയന്നെ 
യോരിരുമ്പു വടിയാലെന്‍ 
 പിടച്ചില്‍ നിര്‍ത്തി  
എന്‍ ഉയര്‍ന്ന  നിലവിളിയെ 
അടച്ചു പൂട്ടി 
എന്‍റെ ഇറച്ചിക്കഷ്ണങ്ങള്‍ 
പ ങ്കിട്ടെടുത്താര്‍ത്തി മാറ്റി 
എന്‍റെയവശിഷ്ടം
മൊരുകാട്ടില്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞു    
ഒരു രാത്രി കൊണ്ടൊരു 
വാര്‍ത്തയാക്കി 
പത്രത്താളുകളിലെ 
ചൂടുള്ള വാര്‍ത്ത 

നിനക്കായ്‌

എന്‍റെ ചിതലരിച്ച കരളിന്‍റെ

മുകളിലൊരു ഹൃദയമുണ്ട് 

അതില്‍ നിറച്ചും നിനക്ക് 

തരാനായി കൂട്ടിവച്ച 

സ്നേഹമുണ്ട് 

ഒട്ടും ചോരാതെ

നീയതെടുത്തു കൊള്‍ക

ചിതലരിക്കാതെ 

സൂക്ഷിച്ചു കൊള്‍ക 

അതില്‍ നിന്‍റെ 

സ്നേഹവുമുരുക്കഴിച്ചു      

മറ്റൊരു ഹൃദയത്തില്‍ 

പകര്‍ന്നു കൊള്‍ക 

ഒരു കാര്യം മാത്രം 

പകരമായ് തരിക നീ 

ഒരു കുലപ്പൂക്കളെനിക്കായ്‌ .........

നീ

എന്‍റെ കാഴ്ച മറച്ചു 
കണ്ണില്‍ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു 
നിന്‍റെ മുഖം 
കണ്ണടച്ചാലും തുറന്നാലും 
അതങ്ങനെ കുടുങ്ങിക്കിടന്നു
പുറത്താക്കാനവാതെ 
ആ കാഴ്ചയില്‍ തുടങ്ങി 
അതിലവസനിച്ചുവെന്‍  
ദിനങ്ങള്‍ 
രാത്രിയില്‍ നിദ്ര വന്നു 
കണ്ണിനെ താഴിട്ടുപൂട്ടി 
നീ കണ്ണില്‍ നിന്നിറങ്ങി 
എന്‍ നെഞ്ചില്‍ തലചായ്ച്ചുറങ്ങി 
പുലരിയില്‍ വീണ്ടുമെന്‍
കണ്ണിലെ കാഴ്ച മറയ്ക്കുവാന്‍

നമ്മുടെ പ്രണയം

നമ്മുടെ പ്രണയം 

ഒരു വിടപറച്ചിലില്‍

ഒടുങ്ങിയപ്പോളും 

എനിക്ക് നിന്നില്‍ 

വിരിഞ്ഞ മൊട്ടുകളെ 

പങ്കു വച്ചപ്പോളും

കൈമാറിയ 

സമ്മാനങ്ങള്‍ 

തിരിച്ചേല്‍പ്പിച്ചപ്പോളും 

ഫെയിസ് ബുക്കിലെ 

സ്റ്റാറ്റസ് അപ്ഡേറ്റ് 

ചെയ്തപ്പോളും 

നമ്മുടെ വീട് എന്‍റെ

വീടായപ്പോളും

ഒന്ന് മാത്രം നീ 

ബാക്കി വച്ചുപോയി   

എന്‍റെ ഹൃദയത്തില്‍ 

സൂക്ഷിച്ച  നിന്‍റെ മുഖം 

ഓരോ തവണ 

മായിച്ചപ്പോഴും 

കൂടുതല്‍ തെളിമയോടെ  

മായിക്കാനാവാതെ 

വലിച്ചെറിയാനാവാതെ 

അതവിടെ തറഞ്ഞു കിടന്നു    

ഞാനും പ്രണയിച്ചിരുന്നു 

എന്നെന്നെ ഓര്‍മിപ്പിക്കാന്‍